فناوری نانولوله بور نیترید ناسا مجوز بهره‌برداری گرفت

شرکت BNNT LLC واقع در شهر نیوپورت نیوز ویرجینیا، مشترکاً به وسیله مرکز تحقیقاتی لانگلی ناسا، آزمایشگاه جفرسون دپارتمان انرژی آمریکا و موسسه ملی هوافضا (NIA) تکنیکی برای تولید مواد پیشرفته (high-tech) توسعه داده و برای آن لایسنس صادر می‌کند.

در مراسم عقد قراداد، کمپانی BNNT LLC حقوق مالکیت فکری تولید موادی با عنوان نانولوله‌های فیبری نیترات بور (BNNTs) که برای تحقیقات علمی و تجاری و توسعه محصولات قابل استفاده­اند را به دست آورد.

تنها مقادیر کوچکی از این مواد از زمان اولین تولیدشان در سال ۱۹۹۵ در بیرون از آزمایشگاه‌های تحقیقاتی در دسترس بوده است. شرکت BNNT LLC امیدوار است که با استفاده از تکنیک‌های پیشرفته میزان تولید فعلی را با ضریبی از ۱۰۰ بهبود دهد. BBNT فیبری با ساختار مشابه با نانولوله‌های کربنی، لوله­های بسیار کوچک سخت و چند بعدی دارای قطر نانومتری، دارای خواص متنوعی است که برای صنایع و تحقیقات جذاب است.

کاربردهای بالقوه شامل موارد زیر است: کامپوزیت‌های پلیمری و سرامیکی، تولید انواع زره‌های جدید، پوشش‌های نازک، باطری‌ها، صنعت هوا‌فضا و دندانپزشکی. کاربردهای زیست پزشکی شامل موادی برای ترمیم بافت‌های عصبی و استخوانی و درمان سرطان. عایق سازی الکتریکی، حفاظت در برابر تشعشع، بازدارنده‌های آتش و سایر مواد به کار رفته در حسگرها و روبات‌ها که در وسایل کنترل از راه دور، جمع­آوری انرژی و ماهواره‌ها کاربرد دارد.

کاتارین فی، مدیر برنامه نانولوله‌های بور نیترید مرکز تحقیقاتی لانگلی ناسا و مهندس ارشد مواد می‌گوید: «این قضیه تنها به نانو‌لوله بور نیترید محدود نمی‌شود. نانومواد دیگری که برای کاربردهای متعدد خیلی مهم هستند با همین فناوری تولید خواهد شد. انتقال فناوری بور نیترید در نتیجه تلاش گروه‌های زیادی که در زمینه‌های علمی و اختراعات، واگذاری حق بهره‌برداری و انتقال تکنیک کار کردند به سرانجام رسید. این یک کار تیمی بود.»

نانولوله‌های بورنیترید دارای نقش فیزوالکتریک، تولید الکتریسیته با اعمال فشار، هستند و در محیط‌هایی با دمای خیلی زیاد (تا °C800 یا°F 1472) قابل استفاده بوده و در برابر تابش نوترونی و فرابنفش مقاومت می‌کنند.

ناسا امیدوار است که جنبه جمع‌آوری انرژی مواد مبتنی بر نانولوله بورنیترید ماموریت‌های هوایی را با ایجاد منابع انرژی کمکی برای وسایل الکترونیکی و سیستم‌های پایش سلامتی، ایمن‌تر و طولانی‌تر کند.