نخ های بخیه(مقدمه)

مقدمه

تمام اعمال جراحی با ایجاد زخم عمدی در بافت آغاز می شود  پس از جراحی، بستن مناسب و نگهداری مطلوب ناحیه جراحی، مهم ترین فاکتور در ترمیم مناسب بافت ها و موفقیت جراحی است. هدف جراحان نیز بهحداقل رساندن اختلالات ظاهری، ترمیم بهتر و درنتیجه دستیابی سریع تر به عملکرد ط بیعی در ناحیه جراحی است آگاهی از نحوه مراقبت از زخم و روند ترمیم بسیار

اهمیت دارد .

به همین دلیل، داشتن اطلاعاتی در مورد نخ بخیه مناسب یا مواد شبه بخیه ای که در ترمیم باف ت ها به دنبال جراح ی به کار می روند یک اصل اساسی درجراحی به شمار می رود بخیه ها به علت تفاوت در ترکیب، پاسخ های التهابی

متفاوتی در بافت ها ایجاد می کنند. محققین نشان داده اندکه هر چه تجمع سلول های التهابی در بافت همبند اطراف نخ بخیه یا به عبارت دیگر واکنش بافتی کمتر باشد،تشکیل بافت پوشش ی سریع تر و ترمیم زخم بهتر خواهد بود از آنجا که ممکن است پاسخ التهابی ایجاد شده توسط نخ بخیه موجب تأخیر در ترمیم زخم گردد ، بنابراین میزان واکنش بافتی نسبت به جنس نخ بخیه یکی از فاکتورهای بسیار مه م در انتخاب بهترین ماده برای بستن زخم از میانانواع مختلف نخ بخیه به شمار می رود  مطالعات مختلف نشان داد ه است که انواع نخ بخیه پاسخ های التهابی متفاوتی در مخاط دهان ایجاد می کنند همچنین نشان داده شده که واکنش مخاطی ناشی از آس یب روز اول - ورود س وزن به بافت برای تمام نخ ها در 7مشابه است چرا که اندازه سوزن به کاررفته تقری باً مشابه بوده است. لذا تفاوت بالینیموجود در التهاب مخاطی بین نخ بخی ه ها، در این دوره زمانی مربوط به نوع نخ بخیه است  این تفاوت همچنین می تواند به توانایی متفاوت در تجمع دبری ،پلاک میکروبی و جریان یافتن میکروارگانیس م ها به داخل کانال بخیه بستگی داشته باشد  لذا داشتن اطلاعاتی در مورد واکنش مخاطی نسبت به انواع نخ بخیه مورداستفاده، ارزشمند است نخ بخیه باید با حداقل صدمه و پاسخ بافتی ترمیم اولیه در بافت بر یده شده را ایجاد ک رده و تا حد امکان اسکارایجاد ننماید مشکل عمده در باف ت های دهان که آنرا از سایر مناطق بدن متمایز م ی سازد، غوطه ور شدن دائمی نخ و مسیر بخیه در بزاق است که حاوی بسیاری از میکروارگانیسم ها است که می توانند به بافت های زیرین وارد شوند  لذا محیط دهان یکی از مناطق خاص بدن است که هنگام جراحی بایستی آناتومی، فیزیولوژی وخصوصیات ذاتی آلودگی آن مدنظر قرار گیرد اگر در فرآیند ترمیم، بخی ه ها خیلی زود برداشته شوند زخم تحت کشش احتمالا دوباره باز خواهد شد . اگربخیه ها به مدت بسیار طولانی باقی بمانند مسیر عبور نخ بخیه ممکن است به صورت دائمی با بافت پوشش ی پوش یده شود همچنین در طولانی مدت بخیه ها نقش مفیدی ندارند و آلودگی مخاط زیرین ر ا افزایش می دهند از این رو بر ای برداش تن نخ بخ یه، زمان های کوتاه تری که طی آن مقا ومت کا فی در برابر جدا شدن باف ت های بخ یه شده فراهم آمده است، پیشنهاد می شود. نخ بخیه سیلک، چند رشته ای و غیرقابل جذب است و به دلیل راحتی استفاده و ارزانی قیمت در گذشته به طورگسترده ای مورد استفاده قرار می گرفت اما با توجه به مطالعات بس یاری که در این زمینه انجام شده است،طبیعت چند رشت ه ای آن موجب آلودگی زخم، تجمع باکتری و خرد ه های مواد غذ ایی در سطح و درنتیجه التهاب اطراف زخم و تأخیر در ترمیم می شود بنابراین امروزه نخ بخیه مناسبی برای جراحی اندودنتیک محسوب نمی شود و استفاده از بخیه های تک رشته ای قویا توصیه می شود. نخ بخیه های چند رشته ای و آنهایی که تعداد گره بیشتری نیاز دارند، نسبت به تک رشته ای ها تمایل بیشتری به جذب مایعات دهان و به دنبالآن میکروارگانیسم ها در طول کانال بخیه به سمت بافت همبند دارند. حتی باکتری های غیرمتحرک نیز ازدرون بخیه های چند رشته ای منتقل می شوند. این پدیده (wicking effect) به اثر فتیله ای  مشهور استتک رشته ای، امروزه به طور PVDF نخ بخیه گسترده ای در جراحی های عروقی استفاده م ی شود