این
محققان نشان دادند که نانولولههای کربنی میتوانند بهعنوان مجاری
جداکننده عمل کرده و دو مولکول متفاوت همچون آب و روغن را وادار به جداسازی
نمایند. مولکولهای دو مایع مختلف هنگام عبور از میان یک نانولوله بهطور
متفاوتی با دیواره آن برهمکنش میکنند. بههمین دلیل یکی از مایعات سریعتر
از دیگری از نانولوله خارج شده که این امر به جداسازی دو مایع از هم منجر
میشود.
این فناوری در مواردی مانند مطالعات قضایی با ذرات بسیار ریز و
همچنین مطالعه مولکولهایی که از سلولهای منفرد استخراج میشوند کاربرد
دارد. بدین ترتیب متخصصان قضایی قادر به تجزیه و تحلیل شواهد بسیار ریز حتی
در مقیاس سلولی یا آلودگیهای نامرئی میباشند.
قطر بیرونی
نانولولههای کربنی مورد استفاده در این مطالعه حدود ۷۰ نانومتر بود و
کوچکترین ستون کروماتوگرافی هستند که تاکنون ساخته شدهاند. ستونهای
نانولولههای کربنی از نظر مکانیکی محکم و قادر به تحمل خمیدگیها و
فشردگیهای متوالی هستند. این ویژگیها برای کاربرد در سطح سلول حیاتی
هستند. علاوه بر آن، دوام نانولولهها به آنها اجازه نفوذ به اعضای سلول را
میدهد.