یک شرکت آمریکایی برای تبدیل دی اکسید کربن به پلاستیک راه جدیدی را گسترش داده است. این شرکت از شش شرکتی است که برای تبدیل ضایعات دی اکسید کربن موجود در جو به محصولات مفید از دولت آمریکا بودجه دریافت میکند. شرکت Novomer واقع در ماساچوست، ۱۸٫۴میلیون دلار از بخش انرژی دولت (DOE) دریافت کرده است تا فرایند تبدیل دی اکسید کربن به پلیمرهای پلی کربنات برای تولید بطری های پلاستیکی را توسعه دهد.
از زمان تاسیس این شرکت، یعنی چهار سال پیش، Novomer روشی را برای واکنش اپوکسید با دی اکسید کربن حاصله از ضایعات بخارات صنعتی، برای تولید پلاستیک های شامل ۴۰-۵۰ درصد دی اکسید کربن، توسعه داده است. این شرکت با استفاده از تکنولوژی کاتالیست کبالت میتواند پلیمرهایی با جرم مولکولی بالا برای تولید پلاستیک و پلیمرهایی با جرم مولکولی پایین برای تولید رزین هایی بعنوان روکش و چسب تولید نماید. از این تکنولوژی برای تبدیل مونوکسیدکربن به مواد شیمیایی مختلفی همچون آکریلیک اسید و ۱-۳پروپان دیول نیز استفاده میشود.
به گفتهی Mahoney، مدیر شرکت Novomer، انعطاف پذیری این سیستم، به دلیل توانایی عملکرد کاتالیست در حضور عامل انتقال است. قرار دادن یک عامل انتقال زنجیر همچون دیال یا تریال در یک واکنش به ما اجازه میدهد که به کمک گروه های OH پلیمر را رشد دهیم و با تنظیم مقدار عامل انتقال زنجیر جرم مولکولی پلیمر را کنترل کنیم.
با کمک مالی DOE، Novomer با شرکت شیمیایی Albemarle و شعبهی شیمیایی محصولات فوتوگرافی شرکت Eastman Kodakکار میکند تا فرایند ساخت پلیمرهای ترموپلاستیک با جرم مولکولی بالا برای ساخت بطری های پلاستیکی، فیلم ها و روکش های غذا و بسته بندی را توسعه دهد.
یکی از پروژه های پیشرفتهی Novomer توسعهی پلیمرهایی با جرم مولکولی پایین برای ساخت روکش و رزین جوهر با استفاده از دی اکسید کربن به عنوان مادهی خام اولیه است. این پروژه را Novomer با همکاری یک شرکت هلندی و شرکت DSM پایه گذاری کرده است. Mahony پیش بینی میکند که بازار محصولات اولیهی این همکاری ظرف دو سال آینده تشکیل خواهد شد.
این دو کمپانی برای پیشرفت این تکنولوژی بیش از سه سال با هم کار کردهاند و در ماه ژانویه تکنولوژی جدیدی برای افزایش مقیاس و خلوص فرایند تولید اعلام کردند. این امر سبب میشود تا مشتری های DSM در آینده ای نزدیک آزمودن نمونه هایی از آن را آغاز کنند.
این روش تولید پلیمرها، از تکنولوژی سوخت فسیل اقتباس شده است و مشخصه های اجرایی خوبی دارد. یکی از مزایای این تکنولوژی کاهش قابل ملاحظه کربن در تولیدات پلاستیکی است.
Mahony موافق سرمایه گذاری DOE در این تکنولوژی جدید است و آن را راه حل مناسبی بجای سرمایه گذاری بیشتر برای جمع آوری کربن موجود در جو و برنامه های ذخیره سازی میداند. وی معتقد است استفادهی دوباره از دی اکسید کربن توسط شرکت ها برای تولید پلاستیک، بهتر از نادیده گرفتن و دفن آن میباشد.