زخم بندهایی با قابلیت تسریع در ترمیم و حفظ زیبایی پوست

پژوهشگران کشور با استفاده از نوعی پلیمر موفق به تولید زخم بندهای آنتی باکتریالی شدند که به سرعت زخم را ترمیم کرده و زیبایی پوست را در حین ترمیم حفظ می کند.

به گزارش خبرگزاری مهر، مهندس عادله قلی پور کنعانی – مجری طرح در این باره توضیح داد: این زخم بند حاوی هزاران نانولیف بوده که به صورت تصادفی روی هم قرار گرفته اند و از یک پلیمر طبیعی به نام کیتوسان تهیه شده است که یک هیدروژل است. بنابراین به دلیل وجود تخلخل در شبکه سه بعدی آن و ماهیت هیدروژل، زخم بند پس از جذب مایعات، مقداری متورم شده و رطوبت را در خود حفظ می کند. در نتیجه در تمام مراحل ترمیم، سطح زخم تا حدی مرطوب می ماند که این امر موجب می شود زخم بند روی زخم نچسبد و عبور و مرور هوا و اکسیژن روی آن به آسانی صورت گیرد. بدین ترتیب زخم در مدت زمان کمتر و به شکل بهتری ترمیم خواهد شد.

وی به جزئیات این پژوهش اشاره کرد و افزود: ابتدا محلول پلیمری (مخلوط کیتوسان با پلی وینیل الکل) در نسبت های مختلف تهیه شد سپس فرایند الکتروریسی، صورت گرفت، به طوریکه سرنگ حاوی پلیمر روی یک پمپ سرنگ (دیجیتالی یا مکانیکی) قرار گرفته و با استفاده از یک منبع ولتاژ بالا با اعمال ولتاژ متوسط ۱۵ تا ۲۰ کیلوولت، نانوالیافی در سطح جمع کننده جمع شد. نانو لیفی که از این روش به دست آمد برای بررسی های مرفولوژیکی، تحت آزمایش های مختلفی قرار گرفت.

قلی پور تاکید کرد: در این پژوهش از پلیمر زیست سازگار و طبیعی کیتوسان با وزن مولکولی بالا برای تولید محصول استفاده شد که با توجه به وزن مولکولی بالا نسبت به موارد پیشین خود از استحکام فیزیکی و مکانیکی مناسب تری برخوردار بوده است..

مجری طرح به مزایای دیگر این زخم بند اشاره و خاطر نشان کرد: این زخم بند دارای خاصیت آنتی باکتریال است و می تواند از رشد باکتری های تولید کننده عفونت جلوگیری کند. همچنین جاذب مایعات مانند خون و چرک از روی زخم است و به دلیل عبور اکسیژن از روی سطح زخم و وجود تخلخل در ساختار نانولیفی آن موجب تسریع در ترمیم زخم و همچنین حفظ زیبایی پوست در حین ترمیم می شود

جداکننده های لرزه‌یی الاستومری نانوکامپوزیتی تقویت شده با الیاف

• خانه
• اخبار
• رویدادها
• مقالات

جداکننده های لرزه‌یی الاستومری نانوکامپوزیتی تقویت شده با الیاف کربن

۱۹ مهر ۱۳۸۸
اخبار » اخبار ایران

• 
• 
• 
  
•       

در سال های اخیر در شهرک مسکونی پرند واقع در جاده ساوه برای مقاوم سازی ساختمان‌ها در برابر نیروی زلزله، جداکننده‌های لرزه‌یی الاستومری تقویت شده با صفحات فولادی از کشورهای مالزی و ایتالیا وارد شده است.

بار طراحی نوعی از این جداکننده‌ها، ۹۴ تن و قطر و ارتفاع آنها به ترتیب ۶۰۰ و ۳۵۹ میلی متر است.

مهندس مظفر مختاری، دانش آموخته صنایع پلیمر در مقطع کارشناسی ارشد با بیان این مطالب در خصوص هدف طرح تحقیقاتی خود گفت: هدف ما در این پروژه ، ساخت جداکننده‌های لرزه‌یی الاستومری نانوکامپوزیتی تقویت شده با الیاف کربن بر اساس بار طراحی ساختمان‌های این شهرک مسکونی، برای اثبات وجود قابلیت ساخت این جداکننده ها در داخل کشور است.

استفاده از صفحات الیاف به جای صفحات فولادی در این جداکننده‌ها سبب کاهش وزن و هزینه ساخت می‌شود. قطر و ارتفاع این نمونه ها بر اساس آن بار طراحی به ترتیب ۶۰۰ و ۲۱۵ میلی متر است.

وی در ادامه تصریح کرد: تنها سامانه استاندارد برای ارزیابی رفتار جداکننده های لرزه‌یی به‌ وسیله آزمایش های مکانیکی- دینامیکی در پژوهشگاه بین المللی مهندسی زلزله و زلزله شناسی موجود است.

سطوح پلیمری جدید برای رشد بهتر سلول های بنیادی

سلول‌های بنیادی برای درمان درد ناشی از بیماری پارکینسون و همچنین تصلب بافت‌ها و آسیب‌های نخاعی به کار برده می‌شوند. سلول‌های بنیادی می‌توانند به هر نوع سلول مورد نیاز برای بهبود بیماری تبدیل شوند و از این جهت در درمان بیماری‌ها کاربرد دارند.

مشکلی که دانشمندان در رشد سلول‌های بنیادی با آن مواجه هستند، عدم رشد مقدار کافی از این سلول ها، برای آزمایش هایی در مقیاس بزرگ است. همچنین سطوحی که سلول‌های بنیادی را روی آن پرورش می‌دهند، محتوی سلول‌ها و پروتئین‌های جنین موش است که سلول‌ها را برای رشد برانگیخته می‌کند. اما هنگام تزریق به بدن شخص گیرنده موجب انجام واکنش‌های حفاظتی در سیستم ایمنی بدن آن شخص می‌شود.

شیوه انجام کار در آزمایشگاه شیمی

*رعایت نکات بهداشتی

*نظم وانظبات در آزمایشگاه

*طرز استفاده مواد شیمیایی

*طرز حرارت دادن محلولها

1- برای انجام کار در آزمایشگاه و حین کار از روپوش سفیدنخی استفاده کنید چون از آلوده شدن لباسهایتان به مواد شیمیایی جلوگیری کرده و ضمنآ با توجه به قیمت سایر لباسها مقرون به صرفه اقتصادی است.

2- در آزمایشگاهها از کفشهایی استفاده کنید که انگشتانتان را به طور کامل  بپوشاند . زیرا امکان دارد اسید غلیظ یا محلولهای نظیر آن روی پایتان بچکد و پوستتان را بسوزاند.

3- مواد شیمیایی به آسانی از طریق دست به خوراکی نوشیدنی و سیگار منتقل کند و از این طریق وارد بدن شوند. بنابراین از خوردن نوشیدن وسیگار کشیدن در آزمایشگاه پرهیز کنید.

4- برای اینکه صورت بینی و چشمان شما به مواد شیمیایی آلوده نشود به هیچ وجه در آزمایشگاه با دستانتان این اعضا را لمس نکنید.

تجاری سازی نانو کامپوزیت های دندانی در کشور

پژوهشگران پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی با استفاده از نانو ذرات سیلیکا موفق به تولید کامپوزیت های مقاوم و شفاف برای مصارف دندانپزشکی و افزایش خواص مکانیکی کامپوزیت های دندانپزشکی شدند که این محصول در مرحله تجاری سازی قرار دارد.

دکتر محمد عطایی مجری این طرح با تاکید بر اینکه با اصلاح نانو سیلیکا موفق به تولید موادی هم رنگ دندان و مقاوم برای پر کردن دندان شدیم افزود : نانو سیلیکایی که برای تولید این کامپوزیت به کار می رود به دلیل ریز شدن ذرات سطح زیادی را اشغال می کنند به طوری که به ازای هر گرم نانو سیلیکا، ۲۰۰ تا ۳۰۰ متر مربع سطح دارند. بنابراین وقتی با رزین و یا پلیمری مخلوط می شوند نمی توان با مقادیر مورد نظر فیلر (مواد پر کننده) مخلوط کرد.

وی، فیلرها را عامل افزایش خواص مکانیکی کامپوزیتهای دندانپزشکی دانست و اظهار داشت: این امر باعث می شود موادی که به عنوان پر کننده (فیلر) در دندان قرار می گیرند به مرور زمان از دندان جدا شوند. در این صورت مایعات دهانی در آن نفوذ و پوسیدگیهای ثانویه ایجاد می کند. از این رو برای برطرف کردن این مشکل و افزایش میزان فیلر در کامپوزیت، ذرات نانوسیلیکا را به هم چسباندیم و در نهایت ساختار متخلخلی ایجاد شد.

فرش‌های پلیمری

فرش‌های پلیمری؛ گروه جدیدی از نانو مواد در سیستم‌های نانوالکترومکانیکی و میکروالکترومکانیکی

برخلاف بیشتر غشاهای زیستی، نانو غشاهای پلیمری، باریک و بسیار پایدار هستند و فشار قابل توجهی را تحمل می‌کنند. این امر یکی از نیازهای ضروری فرآیندهای جداسازی مانند خالص سازی آب و نمک گیری از آن است. نانوغشاهای پلیمری علاوه بر پایداری مکانیکی، منعطف بوده و قابلیت عامل دار شدن با گروه های شیمیایی را دارند. به همین علت در ساخت محرک‌ها، میکروسنسورها و مواد جدید در جراحی، مورد مطالعه قرار گرفته‌اند.

تکنیک‌های توسعه یافته برای ساخت نانو غشاهای بدون نقص و با قدرت مکانیکی خوب عبارتند از: تجمع لایه به لایه (LbL) در پلی الکترولیت‌های چند لایه‌ای، ایجاد اتصالات عرضی لانگمیر-بلاجت (Langmuir–Blodgett)، و تجمع خودبخودی تک لایه‌ها (SAM). از دستاوردهای اخیر برای آماده سازی نانوغشاهای پایدار مکانیکی، ایجاد اتصال عرضی با دانسیته بالا در محلول پیش ساز است. به علت حساسیت زیاد نانو غشاهای فوق شبکه‌ای به آرایش یافتگی زیاد و محدوده حرکتی، برای سنسورهای فشاری، گرمایی، لامسه ای و صوتی نسل بعد مورد توجه قرار می‌گیرند.

تهیه لاستیک با ساختار کنترل شده

در میان پلیمرهای مصنوعی، که در مقیاس های بزرگ تهیه می شوند، لاستیک ها نقش برجسته ای را برای بسیاری از اهداف ایفا می کنند. NBR یک ماده پلیمری برای کاربرد های خاص است، مانند جایی که مقاومت در برابر روغن و پایداری حرارتی ضروری است، به عنوان مثال در کاربردهای  خودرو و اکتشاف نفت.

برای چندین دهه، یک فرایند تولید با کنترل نارضایت بخشی بر طول زنجیر پلیمری، یعنی جرم مولکولی آن، بکار برده شده است. علاوه براین، خالص سازی محصولات نیز، جهت جداسازی جرم مولکولی های مختلف، گران می باشد.

اخیراً در یک کار پژوهشی جدید، یک گروه تحقیقاتی از موسسه فناوریKarlsruhe  و شرکت Lanxess ، از کاربرد فرایند پلیمریزاسیون کنترل شده و زنده RAFT در سنتز NBR خبر دادند. این محققین به وسیله روش RAFT توانستند در یک فرایند پلیمریزاسیون محلولی، جرم مولکولی را به خوبی کنترل نمایند. این امر با کاهش میزان شاخه ای شدن و سرعت بالای پلیمریزاسیون نیز همراه بوده است. بنابراین می توان خواص مکانیکی امید بخشی برای لاستیک ها، فرایند تولید ساده و مزیت هایی برای محیط زیست، انتظار داشت.

تولید رزین نانوکامپوزیت با روشی جدید

رزین نانوکامپوزیتی با قابلیت استفاده در صنایع کامپوزیت، رنگ، چسب، فرش و … با همکاری محققان پژوهشگاه علوم و فناوری رنگ و دانشگاه سیستان و بلوچستان به روشی جدید تولید شد.

به گزارش سرویس فناوری ایسنا، این پژوهشگران با تلفیق نانوذرات سیلیکا و نوعی بستر پلیمری به روش مینی امولسیونی، رزینی با خواص مکانیکی و حرارتی بهبود یافته تولید کردند.

دکتر ملیحه پیشوایی، عضو هیات علمی گروه رزین پژوهشگاه علوم و فناوری رنگ گفت: “برای تهیه‌ رزین‌های با خواص ویژه باید از توده‌ای شدن نانوذرات جلوگیری کرد. در این تحقیق، برای بهینه کردن ساختار لایه‌ای پلیمر روی نانوذرات سیلیکا و جلوگیری از دو فازی شدن ذرات پلیمر و سیلیکا، از اصلاح سطحی نانوذرات سیلیکای کلوئیدی به‌ وسیله‌ اولئیک اسید استفاده کردیم و با فرایند نسبتا جدید و دقیق پلیمریزاسیون مینی امولسیونی، لایه‌ی پلیمری را روی سطح این نانوذرات اصلاح شده، سنتز کردیم. موفقیت نشاندن موثر نانولایه‌ی پلی اکریلات روی نانوسیلیکا با کمک آزمون‌هایی مانند TEM، SEM، FTIR و TG تایید شد و رزین نانوکامپوزیتی با درصد جامد بالا حاصل شد. “