پلاستیک ها؛ قاره‌ی هشتم زمین

تا چندی پیش زمین هفت قاره داشت. هشتمین قاره را انسان ها درست کردند؛ یک توده بی ریخت و شناور از زباله های پلاستیکی که در حلقه ای از جریان های اقیانوسی در شمال اقیانوس آرام، بین هاوایی و ژاپن، به دام افتاده است. محققین تخمین می‌زنند که این زمین زباله‌ای، ۱۰۰ میلیون تن پلاستیک را در خود جای داده است و شاید اندازه آن دو برابر تگزاس باشد.

هم اکنون چندین میلیون تن زباله های پلاستیکی در اقیانوس‌های جهان شناورند، بیشتر آنها از خشکی وارد آبها شده اند، نه از کشتی ها. این زباله‌ها هر ساله حدود یک میلیون از پرندگان و ۱۰۰۰۰۰ پستاندار دریایی را به دام می‌اندازند.

موقعیت زباله های پلاستیک در اقیانوس آرام شمالی. این زباله ها در حلقه های جریان مشخص شده، به دام افتاده اند. در وسط محدوده E تراکم زباله ها به یک میلیون تکه در هر کیلومتر مربع می رسد. برخی از این زباله ها با جریان آب به ساحل آورده می شوند (ناحیه D).

اما ماجرا به همین جا ختم نمی شود! مطالعات اخیر که در جامعه شیمی آمریکا ارائه شد، نشان می‌دهد پلاستیک‌ها در آب دریا زودتر از آنچه انتظار می‌رود تجزیه می‌شوند. آنها ظاهراً آلاینده‌هایی را آزاد می‌کنند، مانند ترکیبات استایرن، که بطور معمول در طبیعت یافت نمی‌شود. این گزارشات صرفاً مشاهدات آزمایشگاهی نبوده است. نویسنده مطالعات، کاتسوهیکو سایدو دانشمند دانشگاه Nihon در ژاپن، همان ترکیبات شیمیایی را در نمونه‌های آب دریا که از مناطقی در مالزی گرفته شده است، مشاهده نموده.

آثار این پلاستیک‌های تجزیه شده بر جانداران دریایی هنوز مشخص نیست، اما واضح است که این آلاینده ها می‌توانند اثرات مخربی بر زندگی دریایی داشته باشند.

آنچه امروزه می‌بینیم، یکی دیگر از پدیده‌های با ابعاد بزرگ، ناراحت کننده و کنترل نشده ای می‌باشد که بشر ناخواسته، بر طبیعت تحمیل کرده است. اگرچه ما نمی توانیم در قبال میلیون ها تن زباله ای که به دریا ریخته شده است، کار زیادی انجام دهیم، اما حداقل هر بار که می خواهیم یک ظرف پلاستیکی را دور بیاندازیم، می توانیم از خود سوال کنیم که چه سرنوشتی در انتظار این ظرف خواهد بود؟