مهندسان نانو در دانشگاه کالیفرنیا به یک فناوری جدید از طریق چاپگر ۳D دست یافته اند که به کمک آن می توان تنها در چند ثانیه ساختارهای سه بعدی در مقیاس میکرو را از ژل های نرم و زیست سازگار تهیه نمود. محققان با استفاده از این روش چاپ برای تولید بافتهای بیولوژیکی میتوانند انقلاب عظیمی در پزشکی ایجاد کنند.
در کوتاه مدت، این فن آوری می تواند به سیستم های بهتر برای رشد و مطالعه سلول ها، از جمله سلول های بنیادی، در آزمایشگاه منجر شود. در دراز مدت، هدف پروژه دستیابی به یک روش سریع چاپ بافت های بیولوژیکی به منظور استفاده در پزشکی احیا کننده است. به عنوان مثال، در آینده، پزشکان ممکن است آسیب ناشی از حمله قلبی را با جایگزینی آن با بافتی که توسط یک چاپگر ۳D ایجاد شده است، ترمیم کنند.
ادامه مطلب ...محققان و دانشمندان اغلب برای انجام موثرتر و بهتر کارها از طبیعت الگو میگیرند. حال گروهی از محققان اروپایی توانستهاند یک پلیمر جدید رسانا را وادار به خودآرایی به شکل دورشتهای مارپیچی DNA نمایند.
خودآرایی فرایندی است که در آن اجزای منفرد کنار یکدیگر جمع شده و ساختارهای عملکردی بزرگ را بهوجود میآورند؛ مدتهاست که علاقه دانشمندان به این پدیده جذاب جلب شده است.
ایجاد پلیمرهای جدید فعال الکتریکی برای استفاده در نانوالکترونیک از طریق خودآرایی هدف پروژه Mecofupo است که توسط اتحادیه اروپا حمایت مالی میشود. محققان این پروژه روی استفاده از بسترهای یون فلزی برای هدایت خودآرایی مولکولها از طریق ایجاد پیوندهای شیمیایی با فلز تمرکز داشتهاند.
ادامه مطلب ...دانشمندان دانشگاه ناتینگهام با استفاده از فناوریهای نوین گروهی از پلیمرها را کشف کردند که در مقابل اتصال باکتریایی مقاوم هستند.
به گزارش ایسنا، باکتریهای پاتوژنی موجود در بیوفیلمها بر بسیاری از ابزار مورد استفاده معمول از جمله کاتترهای ادراری و وریدی تاثیر میگذارند.
عفونتهای ایجاد شده توسط بیوفیلمهای میکروبی متصل به سطح کاشتها به چالش جدی در بیمارانی تبدیل شده که ابزاری از قبیل کاتترها، دریچههای قلب و مفاصل مصنوعی وارد بدن آنها شده است.
کشف این مواد میتوانند به کاهش قابل توجه عفونتهای بیمارستانی و ناکامیهای ابزار جراحی بینجامد.
محققان نشان دادهاند هنگامی که مواد جدید به سطح ابزار پزشکی اعمال میشوند باکتریها را در همان مراحل اولیه تلاش برای اتصال به سطوح پس زده و مانع از تشکیل بیوفیلم توسط آنها میشوند.
این کشف با همکاری محققان موسسه فناوری ماساچوست صورت گرفت که فرایندی را طراحی کردند که توسط آن هزاران پلیمر منحصر به فرد میتوانند به منظور مطالعات بیشتر به طور همزمان غربالگری شوند.
در سطح آزمایشگاهی دانشمندان موفق به کاهش تعداد باکتریها تا میزان ۹۶٫۷ درصد شدند و این مواد در مقابل اتصال باکتریایی در یک مدل کاشت در موش مقاومت نشان دادند.
گام بعدی در این تحقیق تولید این پوششهای پلیمری برای توانمند کردن عملکرد این مواد در سطح بالینی است.
جزئیات این کشف علمی در مجله Nature Biotechnology انتشار یافت.
بنابر تحقیقی که در دانشگاه ملبورن استرالیا انجام شده است، میتوان از کپسولهای ساخته شده از پلیروتاکسانها در ساخت نوع جدیدی از حاملهای دارورسانی کارا و با سمیت پایین استفاده کرد. ساختارهای مطالعه شده در این کار از سیکلودکسترینها و پلیاتیلن گلیکول ساخته شده بودند که هر دو، مولکولهای کاملاً زیستتخریبپذیر بهشمار میروند.
محققان چسب پوستی ابداع کرده اند که با تزریق انسولین از طریق پوست می تواند جایگزین مناسبی برای تزریق روزانه این هورمون در افراد مبتلا به دیابت باشد.
این چسب پوستی که از فناوری پیشرفته الکترونیکی برخوردار است، حاوی انسولین کافی برای نیاز چندین روزه بیمار است. این سیستم در واقع شامل یک دستگاه صوتی می شود که بر روی این چسب قرار می گیرد و این ترکیب بر روی پوست قرار داده می شوند.
این سیستم امواج صوتی ارسال می کند، که منافذی را بر روی پوست می گشاید و دارو را به سرعت وارد جریان خون می کند.
این چسب که U-Strip خوانده می شود آزمایش های اولیه را بر روی یکصد بیمار دیابتی در آمریکا پشت سر گذاشته است و نتایج این آزمایش ها حاکی از آن بود که این چسب می تواند انسولین را بسیار سریع تر و اثربخش تر از تزریق به جریان خون برساند.
ادامه مطلب ...محققان پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، با همکاری دانشگاه علوم پزشکی تهران، با تولید نانوذرات سیلیکای متخلخل به عنوان پرکننده کامپوزیتهای دندانپزشکی، توانستند خواص مطلوبی به این کامپوزیتها ببخشند.
کامپوزیتهای دندانپزشکی در زمینههای ترمیمی و زیبایی کاربردهای فراوانی دارند. با توجه به مصرف رو به گسترش این کامپوزیتها، تلاشهای زیادی برای بهبود خواص فیزیکی – مکانیکی آنها در حال انجام است. امروزه، مطالعات برای تقویت این کامپوزیتها در راستای ساخت رزینها و یا فیلرهای جدید با خواص بهبود یافته، انجام شده است، که نانوساختارها از جمله این مواد هستند.
ادامه مطلب ...محققان دانشگاه میشیگان با روش رشد لایه به لایه کپسولهای پلیمری؛ فرآیندی برای بدام انداختن داروهای نانوبلوری که حلالیت ناچیز دارند، به دست آوردهاند. فناوری لایه به لایه اجازه میدهد تا با دقت، خصوصیات فیزیکی و شیمیایی ویژه کپسول را برای انتقال دارو به مکانهای مشخص و بهینه کنترل شوند.
ادامه مطلب ...
ادامه مطلب ...