Pdf اثر آمیخته پلیمری SBS و HVS بر اصلاح خواص فیزیکی و شیمیایی

اثر آمیخته پلیمری SBS و HVS بر اصلاح خواص فیزیکی و شیمیایی عایق های امولسیونی پایه قیری

عایق های امولسیونی پایه قیری از جمله قیرهای امولسیونی اند که در آنها قیرهایی با درجه نفوذ و دمای نرمی مختلف به واسطه امولسیون کننده ای هم چون بنتونیت در دمای حداکثر 80 تا 90?C در آب به امولسیون تبدیل می شوند. این عایق ها پس از خشک شدن، در مقابل نفوذ آب مقاوم شده و خواص فیزیکی و مکانیکی بهتری نسبت به قیر از خود نشان می دهند. اما با وجود این مزایا، عایق ایجاد شده دارای خواص فیزیکی و شیمیایی مناسب جهت مقاومت در گستره دمایی بالا نیست. در کشور ایران به دلیل تنوع آب و هوایی و برخورداری از گستره دمایی بسیار بالا در طول سال و یا حتی شبانه روز نیاز به عایقی با کارآیی بیشتر محسوس است. از طرفی، یکی از کاربردهای بسیار گسترده پلیمرها، استفاده از آنها در اصلاح خواص فیزیکی و شیمیایی قیرهاست که بدین وسیله می توان ضعف های یاد شده را تقویت کرد. در این پژوهش، با به کارگیری پلیمر SBS و رزین H.V.S در امولسیون سعی در بررسی خواص تک تک اجزای تشکیل دهنده امولسیون و تهیه عایقی با خواص فیزیکی و شیمیایی بهتر شده است. بنابراین، اثر هر یک از اجزای تشکیل دهنده این امولسیون بررسی و مشخص شده که بیشترین مقدار مجاز استفاده از بنتونیت 11% است. افزایش آمیخته SBS و H.V.S در مقادیر ثابت 11% بنتونیت پایداری گرمایی، انعطاف پذیری در سرما، پایداری امولسیون و حتی مقدار چسبندگی را تا حد بسیار زیادی افزایش می دهد. افزایش مقدار آب در زمان تولید تا حدود 44% موجب ازدیاد پایداری گرمایی و انعطاف پذیری عایق می شود و اثر زیادی بر پایداری امولسیون ندارد. بنابراین، بهترین مقدار درصد آب بین 39 تا 44% انتخاب شد. با جمع بندی نتایج بدست آمده در این طرح مشخص می شود، بهترین مقدار بنتونیت در امولسیون 11%، حداکثر مقدار آب در حین تولید 44% و بهترین مقدار آمیخته باید 7% باشد، تا امولسیون افزون بر خواص پایداری گرمایی خوب، انعطاف پذیری زیاد، چسبندگی مناسب، دارای مقاومت زیاد در برابر امولسیون شدن مجدد و پایداری خوب باشد

http://sid.ir/fa/VEWSSID/J_pdf/521138910807.pdf