پارچه های سه بعدی با هزینه کمتر تولید می شوند تهران- مخترعان کشور موفق به ساخت دستگاه باقت پارچه سه بعدی با روش آسانتر و هزینه کمتر از نمونه های خارجی شدند.

'مریم محمدی گوجانی' مخترع این طرح در گفت و گو با خبرنگار علمی ایرنا اظهار داشت: پارچه سه بعدی از چند لایه پارچۀ دو بعدی تشکیل شده که توسط رشته سومی از نخها و با فاصله های مشخص به یکدیگردوخته شده اند.

جداکننده های لرزه‌یی الاستومری نانوکامپوزیتی تقویت شده با الیاف

• خانه
• اخبار
• رویدادها
• مقالات

جداکننده های لرزه‌یی الاستومری نانوکامپوزیتی تقویت شده با الیاف کربن

۱۹ مهر ۱۳۸۸
اخبار » اخبار ایران

• 
• 
• 
  
•       

در سال های اخیر در شهرک مسکونی پرند واقع در جاده ساوه برای مقاوم سازی ساختمان‌ها در برابر نیروی زلزله، جداکننده‌های لرزه‌یی الاستومری تقویت شده با صفحات فولادی از کشورهای مالزی و ایتالیا وارد شده است.

بار طراحی نوعی از این جداکننده‌ها، ۹۴ تن و قطر و ارتفاع آنها به ترتیب ۶۰۰ و ۳۵۹ میلی متر است.

مهندس مظفر مختاری، دانش آموخته صنایع پلیمر در مقطع کارشناسی ارشد با بیان این مطالب در خصوص هدف طرح تحقیقاتی خود گفت: هدف ما در این پروژه ، ساخت جداکننده‌های لرزه‌یی الاستومری نانوکامپوزیتی تقویت شده با الیاف کربن بر اساس بار طراحی ساختمان‌های این شهرک مسکونی، برای اثبات وجود قابلیت ساخت این جداکننده ها در داخل کشور است.

استفاده از صفحات الیاف به جای صفحات فولادی در این جداکننده‌ها سبب کاهش وزن و هزینه ساخت می‌شود. قطر و ارتفاع این نمونه ها بر اساس آن بار طراحی به ترتیب ۶۰۰ و ۲۱۵ میلی متر است.

وی در ادامه تصریح کرد: تنها سامانه استاندارد برای ارزیابی رفتار جداکننده های لرزه‌یی به‌ وسیله آزمایش های مکانیکی- دینامیکی در پژوهشگاه بین المللی مهندسی زلزله و زلزله شناسی موجود است.

تولید رزین نانوکامپوزیت با روشی جدید

رزین نانوکامپوزیتی با قابلیت استفاده در صنایع کامپوزیت، رنگ، چسب، فرش و … با همکاری محققان پژوهشگاه علوم و فناوری رنگ و دانشگاه سیستان و بلوچستان به روشی جدید تولید شد.

به گزارش سرویس فناوری ایسنا، این پژوهشگران با تلفیق نانوذرات سیلیکا و نوعی بستر پلیمری به روش مینی امولسیونی، رزینی با خواص مکانیکی و حرارتی بهبود یافته تولید کردند.

دکتر ملیحه پیشوایی، عضو هیات علمی گروه رزین پژوهشگاه علوم و فناوری رنگ گفت: “برای تهیه‌ رزین‌های با خواص ویژه باید از توده‌ای شدن نانوذرات جلوگیری کرد. در این تحقیق، برای بهینه کردن ساختار لایه‌ای پلیمر روی نانوذرات سیلیکا و جلوگیری از دو فازی شدن ذرات پلیمر و سیلیکا، از اصلاح سطحی نانوذرات سیلیکای کلوئیدی به‌ وسیله‌ اولئیک اسید استفاده کردیم و با فرایند نسبتا جدید و دقیق پلیمریزاسیون مینی امولسیونی، لایه‌ی پلیمری را روی سطح این نانوذرات اصلاح شده، سنتز کردیم. موفقیت نشاندن موثر نانولایه‌ی پلی اکریلات روی نانوسیلیکا با کمک آزمون‌هایی مانند TEM، SEM، FTIR و TG تایید شد و رزین نانوکامپوزیتی با درصد جامد بالا حاصل شد. “

تقویت خواص مکانیکی نانوکامپوزیت‌ها با نانولوله‌ی کربنی

پژوهشگران دانشگاه شهرکرد، به کمک روش‌های عددی، موفق به پیش‌بینی خواص مکانیکی مواد نانوکامپوزیتی شدند.

دکتر حسین گلستانیان، عضو هیئت علمی دانشگاه شهرکرد، در گفتگو با بخش خبری سایت ستاد ویژه‌ی توسعه‌ی فناوری نانو گفت: “کامپوزیت‌های تقویت شده با نانولوله‌های کربنی دارای خواص مکانیکی برتری نسبت به مواد کامپوزیتی متداول هستند. این نانوکامپوزیت‌ها در صنایع مختلف به‌خصوص در صنایع هوافضا کاربرد فراوانی دارند.”

وی علت اصلی به‌کارگیری روش‌ها و مدل‌های عددی را موجود نبودن امکانات آزمایشگاهی برای تولید نانوکامپوزیت‌ها و اندازه‌گیری خواص مکانیکی آنها در دانشگاه شهرکرد عنوان کرد.

دکتر گلستانیان در رابطه با نتایج این تحقیق گفت: “نانولوله‌های کربنی در تقویت زمینه‌های پلیمری بسیار موثر عمل می‌کنند. همچنین با در نظر گرفتن چگونگی چسبندگی در فاز مشترک بین نانولوله و ماده‌ی زمینه، مشخص گردید که هر چقدر چسبندگی بهتر باشد، اثرات تقویتی نانولوله بیشتر خواهد بود.”

استفاده از ملخ کامپوزیتی در موتورهای دریایی

شرکت Airborne Composites برای اولین بار ملخ کامپوزیتی برای موتورهای دریایی توان بالا ۱۴۰۰ کیلو وات ساخت.

به گزارش سانا، این ملخ کامپوزیتی که در سپتامبر ۲۰۱۰ به نیروی دریایی هلند تحویل داده شد، تا سال ۲۰۱۱ تحت آزمون های عملکردی مین روب های کلاس ALKmaar قرار گرفت. بزرگترین مشکل ملخ هایی که از جنس برنز ساخته می شوند، خوردگی است که با تأثیر بر شکل پره، سبب ایجاد جریان متلاطم و در نتیجه لرزش و صدا می شود و فعالیت کشتی مین روب را دچار اختلال می کند.
پیشگیری از این وضعیت هزینه های زیادی دارد و در زمان تعمیر- نگهداری کشتی را نیز از سرویس خارج می کند. جنس این ملخ ها، کامپوزیت کربن- اپوکسی است.

بهبود خواص حرارتی و مکانیکی نانوکامپوزیت‌های پلی‌اورتان

پژوهشگران دانشگاه بین‌المللی امام خمینی (ره)، با اصلاح شیمیایی سطح نانوسیلیکای هیدروفیل و افزودن آن به فوم پلی‌اورتانی، موفق به افزایش مقاومت حرارتی و بهبود خواص مکانیکی نانوکامپوزیت‌های پلی‌اورتان شدند.

دکتر میرمحمد علوی نیکجه، دانشیار دانشگاه بین‌المللی امام خمینی (ره)، در گفتگو با بخش خبری سایت ستاد ویژه‌ی توسعه‌ی فناوری نانو گفت: «در پژوهشی به اصلاح شیمیایی سطح نانوسیلیکای هیدروفیل با یک نوع دای پدال سیلان حاوی دو گروه عاملی آلی و بررسی اثرات آن روی خواص فیزیکی فوم سخت پلی‌اورتان پرداختیم».

دکتر علوی درباره‌ی نحوه‌ی انجام این پژوهش گفت: “در مرحله‌ی اول، با واکنش گاما- گلایسیدوکسی پروپیل تری متوکسی سیلان (GPTS) و آمینوپروپیل تری اتوکسی سیلان (APTS)، یک سیلان دای پدال حاصل شد. در مرحله‌ی بعد سطح نانوسیلیکا با محصول واکنش قبلی که عامل اتصال‌دهنده است، پوشش داده شد. در مرحله‌ی آخر هم نانوسیلیکای اصلاح شده در نسبت‌های ۱، ۲و ۳ درصدی در تهیه‌ی فوم‌های سخت پلی‌اورتان به‌کار گرفته شد.”

نانوکامپوزیت جدید عملکرد باتری‌ها را بهبود می‌دهد

پژوهشگران در سنگاپور برای رفع مشکل تحلیل رفتن و کاهش ظرفیت باتری‌های یون لیتیوم بعد از تعداد زیادی چرخه شارژ - تخلیه، راهبرد جدیدی شرح داده اند.

نانو کامپوزیت های دیر سوز

مقدمه                         

 یکی از کاربردهای مهم فناوری نانو بهبود خواص مواد پلیمری از نظر آتش‌گیری و بالابردن مقاومت این مواد در برابر آتش است. این مواد عموماً در دماهای بالا ایمن نیستند؛ اما با استفاده از فناوری نانو امکان دیرسوز نمودن آنها وجود دارد.

نانوکامپوزیت‌های دیرسوز

با توجه به این که امروزه حجم وسیعی از کالاهای مصرفی هر جامعه‌ای را پلیمرهایی تشکیل می‌دهند که به‌راحتی می‌سوزند یا گاهی در مقابل شعله فاجعه می‌آفرینند، لزوم تحقیق در خصوص مواد دیرسوز احساس می‌شود. بر همین اساس، در کشورهای صنعتی، تلاش گسترده‌ای برای ساخت موادی با ایمنی بیشتر در برابر شعله آغاز شده است و در این زمینه نتایج مطلوبی هم به دست آمده است.

بر همین اساس و با توجه به تدوین استانداردهای جدید ایمنی، به نظر می‌رسد استانداردهای ساخت مربوط به پلیمرهای مورد استفاده در خودروسازی، صنایع الکترونیک،‌ صنایع نظامی و تجهیزات حفاظتی و حتی لوازم خانگی، در حال تغییر به سوی مواد دیرسوز است.