نانوذرات ضدباکتری روی زخم

نقره یکی از قدیمی‌ترین عوامل ضدباکتری است و فیلم‌های نازک حاوی نانوذرات نقره کاندیداهای نویدبخشی برای استفاده در روکش‌های ضدباکتری به‌شمار می‌روند. حال گروهی از دانشمندان دانشگاه ویسکانسین مدیسون به رهبری نیکلاس اَبوت توانسته‌اند با استفاده از شکل پیشرفته‌ای از یک مهر لاستیکی، لایه بسیار نازکی از یک روکش ضدباکتری به ضخامت تنها چند مولکول را روی زخم بچسبانند. ناحیه «مهرشده» تا 48 ساعت خاصیت ضدباکتری از خود نشان می‌دهد. این روکش پلیمری شفاف حاوی ذرات بسیار ریز نقره است.

کاتالیست نانولوله‌ای نیتروژن‌دار برای پیل‌های سوختی کم‌هزینه

محققان دانشگاه دایتون برای چندین سال است که در زمینه رشد و عامل‌دار‌کردن نانولوله‌های کربنی هم‌راستا کار می‌کنند. این محققان در مطالعه جدید خود، متوجه شده‌اند که نانولوله‌های کربنی حاوی نیتروژنٍ بصورت عمودی هم‌راستا (VA-NCNTs)، حتی بعد از حذف کامل کاتالیست آهن باقیمانده بوسیله خالص‌سازی الکتروشیمیایی، می‌توانند به‌عنوان الکتروکاتالیست‌های مؤثر واکنش احیای اکسیژن (ORR) استفاده شوند.

پدهای برسی شکل ،کاربردی نوین از نانولوله‌های کربنی

نانولوله‌های کربنی علاوه‌ بر اندازه‌ی بسیار کوچک، فوق‌العاده سبک و بادوام بوده، رسانش الکتریکی و حرارتی بسیار خوبی هم دارند. از این رو اخیراً محققان تلاش زیادی در جهت یافتن کاربردهای جدیدی برای این مواد نموده‌اند. در این مسیر محققان فنلاندی با همکاری دانشمندانی در آمریکا توانستند با استفاده از نانولوله‌های کربنی و ترکیب خواص الکتریکی و مکانیکی آنها، نوعی پد اتصالی برسی‌شکل (از قطعات اصلی تشکیل‌دهنده‌ی کوموتاتورها یا سوئیچ‌های الکتریکی چرخشی بسیاری از دستگاه‌های الکتریکی مثل دریل‌های بی‌سیم که با باتری کار می‌کنند) بسازند که می‌تواند تا حد قابل ملاحظه‌ای عملکرد کوموتاتورهای الکتریکی مورد استفاده در موتورها و مولدها را بهبود بخشد.

این محققان با استفاده از بلوک‌های کوچک میلی‌متری شامل میلیون‌ها نانولوله‌ی کربنی توخالی به قطرحدود سی نانومتر(که زیر میکروسکوپ الکترونی شبیه یک جنگل متراکم به نظر می‌رسیدند) اتصالاتی برسی‌شکل ساخته، آن را جایگزین اتصالات برسی‌شکل معمولی‌ای می‌کنند که از کامپوزیت کربن – مس به کاررفته در موتور الکتریکی ایجاد شده‌‌اند. خاصیت کشسانی این بلوک‌‌ها به‌گونه‌ای است که برخلاف کامپوزیت‌های معمولی، همانند یک متکای ابری بلافاصله پس از فشرده شدن سریعاً شکل خود را بازمی یابند و همین امر موجب می‌شود تا بیشتر سطح این اتصالات در تماس با دیسک در حال چرخش قرار بگیرد و اتلاف انرژی به بیش از 90 درصد کاهش یابد. پیش‌بینی می‌شود این پدها با توجه به مقاومت الکتریکی بسیار پایینی که دارند (یک دهم اتصالات برسی‌شکل مسی کربنی معمولی) در آینده‌ی نزدیک بسیار مورد توجه قرار گرفته، کاربرد گسترده‌ای به‌خصوص در ماشین ابزارهای کوچک و بزرگ صنعتی بیابند.

گفتنی است گزارش این تحقیق به‌صورت آن‌لاین در مجله‌ی Advanced Materials منتشر شده‌است.

ساخت ترانزیستورهای نوع n از جنس نانونوارهای گرافنی

یک گروه از دانشمندان و مهندسان در دانشگاه فلوریدا و آزمایشگاه ملی لاورنس برای اولین بار توانسته‌است، ترانزیستور اثر میدانی نوع N را بسازد. ترانزیستور نوع p نیز قبلاً ساخته شده‌است. این ترانزیستورهای نوع N و p می‌توانند به‌عنوان اجزای اصلی سازنده در مدارات مجتمع، میکروپردازشگرها و حافظه‌ها استفاده شوند. این یافته‌ها می‌توانند به ساخت تراشه‌های کامپیوتری منجر شوند که نه‌تنها کوچک‌تر و دارای ظرفیت بالاتر هستند، بلکه توانایی آنها در بارگذاری فایل‌های بزرگ، و دانلود کردن فیلم‌ها و دیگر وظایف تبادل اطلاعات؛ بیشتر است.

تولید مواد بلوری نانوحفره‌ای به روش هولو

دکتر Cartwright و همکارانش در دانشگاه‌ ایالتی نیویورک آمریکا و دانشگاه ملی Chi Nan تایوان، از روشی به نام طراحی هولوگرافی در ساخت بلورهای نانوحفره‌ای فوتونی استفاده کردند.

این پژوهشگران فرمامید (یک حلال بسیار قطبی) را با یک محلول غیر قطبی حاوی منومر و سورفاکتانت مخلوط کردند. با این کار فرمامید به‌‌صورت قطرات معلقی در محلول درآمد. پس از آن، مخلوط ایجادشده را بین دو صفحه‌ی شیشه‌ای قرار داده، پرتوهای لیزری را از میان یک منشور به شیشه تاباندند. پرتوهای ورودی به شیشه پس از انعکاس یک الگوی مشبک را ایجاد کردند. منومرهای موجود در محلول در نواحی روشن این الگو پلیمره‌‌ شده، قطرات فرمامید را به‌‌سمت نواحی تیره راندند. پس از قطع تابش لیزر، محلول بین دو شیشه‌ی خارج و فرمامید موجود در آن تبخیر شد. در نتیجه یک فیلم پلیمری با ساختار متناوب به دست آمد.

نقطه‌ی انتقال نانوساختارها از فاز دوبعدی به یک‌بعدی

پروفسور CHOE Sug-bong و همکارانش کشف کردند که در فرایند تقلیل اندازه‌ی نانوساختارها، به نقطه‌ای می‌رسیم که در آن مرز بین فاز دوبعدی و یک‌بعدی محو می‌شود. آنها برای اولین بار نشان دادند که می‌توان نقطه‌ی انتقال یک شی دوبعدی به یک خط یک‌بعدی، همچنین نقطه‌ی بحرانی را که در آن مرز دو فاز از بین می‌رود، مشاهده کرد.